Rwa udowa – przyczyny, objawy, leczenie i rehabilitacja
Na naszym celowniku kolejny zespół korzeniowy. Po tekstach dotyczących problemów jakimi są rwa kulszowa i rwa ramienna przyszedł czas na wpis związany z rwą udową. Problem mający podłoże w lędźwiowej części kręgosłupa może się okazać przyczyną poważnych dolegliwości bólowych, który przy braku odpowiedniego postępowania terapeutycznego może doprowadzić do realnych deficytów czuciowo-ruchowych. Dowiedz się, czym jest rwa udowa oraz jaką rolę w procesie jej leczenia odgrywa kompleksowa rehabilitacja.
Jakie są przyczyny rwy udowej?
Rwę udową można nazwać zespołem bólowym dotyczącym konkretnego zakresu unerwienia. W tym przypadku odnoszącego się do nerwu udowego i jego korzeni (L2 – L4). Wśród przyczyn najczęściej wskazuje się na zmiany zwyrodnieniowe w obrębie kręgosłupa lędźwiowego, a także popularne wypadnięcia dysku (tj. jądra miażdżystego). W niektórych przypadkach rwa może być również następstwem nieprawidłowego wykonywania ćwiczeń siłowo-wytrzymałościowych (np. trenując na siłowni), co przeważnie stanowi efekt słabego gorsetu mięśniowego i błędnej techniki. Oprócz tego specjaliści często wskazują cukrzycę i dnę moczanową, jako przypuszczalne powody pojawienia się problemów o charakterze rwy udowej. W przypadku nieznanej etiologii problem określany jest mianem idiopatycznej neuropatii nerwu udowego. Większość przypadków wykazuje jednak dobre rokowania na przyszłość i nie wymaga interwencji chirurgicznej.
Objawy rwy udowej – po czym rozpoznać?
Obraz kliniczny pacjenta charakteryzuje się silnymi dolegliwościami bólowymi, które podobnie jak w przypadku rwy kulszowej mogą osiągać duży poziom intensywności. Ból jest zazwyczaj promieniujący i przebiega wzdłuż przedniej powierzchni uda. W trakcie badania diagnostycznego zazwyczaj odnotowuje się dodatni objaw Mackiewicza, który informuje o obecności bólu w trakcie leżenia na brzuchu z biernie zgiętym stawem kolanowym. Z biegiem czasu chory zaczyna odczuwać ból w okolicy pachwiny, w obrębie uda dochodzi do zaburzeń czucia (zwykle w formie parestezji, mrowienia bądź drętwienia), a odruch w stawie kolanowym ulega zniesieniu. Mięśnie przykręgosłupowe odcinka lędźwiowego często wykazują nadmiernie zwiększone napięcie. W skrajnych przypadkach rwa udowa może doprowadzić do postępującego zaniku mięśnia czworogłowego uda, co w szerszej perspektywie może poskutkować długotrwałym unieruchomieniem pacjenta.
Oprócz wywiadu i badania przedmiotowego warto zdecydować się na diagnostykę obrazową. Analiza odcinka lędźwiowego przy pomocy RTG lub MRI może potwierdzić słuszność postawionej diagnozy o rwie udowej, a także precyzyjnie określić poziom niepożądanego uścisku. Badania obrazowe dodatkowo ułatwiają różnicowanie rwy z innymi problemami np. zespołami przeciążeniowymi o podłożu mięśniowo-powięziowym.
Ostry i przewlekły przebieg rwy udowej – na czym polega?
Wielkość i powaga przyczyny prowadzącej do urazu kręgosłupa ma bezpośredni wpływ na obraz kliniczny pacjenta oraz intensywność przebiegu jakim charakteryzuje się rwa udowa. Specjaliści wyróżniają dwie postaci – ostrą oraz przewlekłą z postępującym nasileniem się objawów.
W przypadku ostrej postaci mówimy o sytuacjach nagłych kontuzji, najczęściej będących efektem szybkiego zgięcia i rotacji tułowia. W konsekwencji następuje uwięźnięcie w stawie międzywyrostkowym oraz zablokowanie. Dodatkowo może dojść do przesunięcia obecnej przepukliny krążka międzykręgowego, co spowoduje odczuwalne dolegliwości poprzez drażnienie korzenia nerwowego.
Postać przewlekła charakteryzuje się wspomnianym narastaniem intensywności symptomów. W początkowym stadium rwy udowej dolegliwości bólowe występują głównie w obrębie kręgosłupa lędźwiowego. Z czasem ulega rozwojowi i zaczyna stopniowo obejmować obręcz biodrową wraz z udem. Ten model jest zazwyczaj następstwem wszelkiego rodzaju dyskopatii, zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa bądź efektem obecnego stanu zapalnego o innym podłożu.
Rwa udowa – leczenie i rehabilitacja
W sytuacjach niezwykle dużego ucisku struktur nerwowych należy skorzystać z leczenia operacyjnego. Wówczas pacjent decyduje się na zabieg chirurgiczny, który w większości przypadków polega na odbarczeniu drażnionego korzenia nerwowego. Przyczynami ucisku mogą być m.in. naroślą kostne zwane osteofitami (będące efektem zmian zwyrodnieniowych), zmiany dyskopatyczne (tj. przepukliny, wypukliny czy zwykłe przesunięcia jądra miażdżystego) bądź obecny stan zapalny. W przypadku całkowitego przerwania ciągłości nerwu chirurg sam decyduje o sposobie jej przywrócenia.
Fizjoterapia rwy udowej w obu przypadkach bazuje przede wszystkim na ćwiczeniach ruchowych. Podobnie jak w przypadku rwy kulszowej istotne znaczenie będą miały neuromobilizacje oraz aktywności z metody McKenzie. One pozwolą na przywrócenie prawidłowej równowagi w zakresie siły mięśniowej oraz pozwolą przeciwdziałać patologicznym wzorcom ruchowym. W roli uzupełnienia warto zdecydować się na zabiegi z zakresu fizykoterapii, które przysłużą się do wstępnego złagodzenia dolegliwości bólowych. W tym celu najlepiej będzie zastosować prądy typu TENS i diadynamiczne, terapię z ultradźwiękami, a także diatermię krótkofalową. Wszystko to oczywiście wsparte odpowiednio dostosowaną autoterapią, którą pacjent systematycznie realizuje w domu.
Jeśli problem rwy udowej dotyczy także Ciebie, skontaktuj się z nami telefonicznie pod numerem 12 342 81 80 bądź wyślij e-maila na adres info@openmedical.pl. Centrum rehabilitacji i terapii Open Medical tworzą wysoko wyspecjalizowani lekarze, którzy nie tylko posiadają ogromną wiedzę i lata doświadczenia, a także dbają o ciepłą atmosferę. Dołącz do grona zadowolonych pacjentów Open Medical i zacznij żyć pełnią życia!
