Endoproteza kolana - rodzaje, wskazania, rehabilitacja

Umów wizytę 12 342 81 80

Spis treści:


Endoproteza kolana – rehabilitacja, wskazania i powikłania

By Open Medical,
4.3
(427)

Decyzja o operacji niejednokrotnie stanowi ostateczność dla pacjenta. Większość interwencji chirurgicznych pozwala na pełne rozwiązanie problemu. Ale okres pooperacyjny stanowi mniejsze bądź większe wyzwanie dla pacjenta w trakcie powrotu do pełnej aktywności. Wówczas znaczącą rolę odgrywa fizjoterapia, która jak w przypadku zabiegu endoprotezoplastyki stawu kolanowego umożliwia odpowiednie odtworzenie utraconych możliwości funkcjonalnych. Endoproteza kolana –  przekonaj się jakie są wskazania do wszczepienia endoprotezy, jakie są rodzaje implantów oraz poznaj zasady pooperacyjnej rehabilitacji.

Czym jest endoproteza kolana?

Endoproteza kolana jest implantem przygotowanym z przyjaznych dla organizmów biomateriałów (odpowiednio zaprojektowane tworzywa plastikowe i metalowe). Można go określić mianem częściowego lub całkowitego zastąpienia uszkodzonych bądź całkowicie zniszczonych elementów stawu kolanowego. Proteza zostaje wszczepiona na drodze zabiegu chirurgicznego, który określa się mianem endoprotezoplastyki. Wprowadzenie implantu ma na celu m.in. wypełnienie brakujących ubytków w budowie strukturalnej stawu kolanowego, przywrócenie jego prawidłowego stopnia funkcjonalności oraz zadbanie o właściwy poziom stabilizacji podczas ruchu i w spoczynku. Istnieje wiele wskazań do wykorzystania korzyści płynących ze stosowania endoprotez. Zwłaszcza gdy mowa o tak złożonym i istotnym stawie.

Jak wygląda zabieg endoprotezoplastyki?

Operacja polegająca na wszczepieniu implantu do stawu kolanowego zwykle trwa około 2 godzin i odbywa się pod ogólnym lub rdzeniowym znieczuleniem. Dzięki temu cały zabieg przebiega bezboleśnie dla pacjenta. Kolano zostaje otworzone od części przedniej, a (mniej lub bardziej) zmienione patologicznie elementy strukturalne zostają usunięte. W pierwszym etapie zabiegu endoprotezoplastyki wykorzystuje się staw próbny, który pozwala na określenie możliwości ruchowych operowanego kolana, a także wprowadzenie ewentualnych poprawek przed zakończeniem operacji. Po dobraniu odpowiedniego rozmiaru i uzyskaniu właściwej mobilności w stawie kolanowym następuje zamocowanie ostatecznej wersji implantu. Po zaprotezowaniu kolana wprowadzane są dreny, które pozwolą odprowadzić nadmiar krwi i ograniczyć ryzyko rozwoju stanu zapalnego. Staw po operacji zostaje zaszyty, a pacjent jak najszybciej rozpoczyna proces rehabilitacji.

Powikłania po endoprotezoplastyce kolana

Zabieg wszczepienia implantu do stawu kolanowego wiąże się z ryzykiem rozwoju pewnych powikłań, które mogą w mniejszym bądź większym stopniu wydłużyć proces regeneracji ustroju po operacji oraz wpłynąć na efektywność procesu odbudowy utraconych możliwości ruchowych. Do najczęstszych powikłań i niepożądanych następstw po wprowadzeniu endoprotezy kolana zalicza się m.in.:

  • mniejsze bądź większe dolegliwości bólowe w miejscu zabiegowych i rozwój opuchlizny w obrębie endoprotezy stawu kolanowego,
  • obluzowanie lub zwichnięcie endoprotezy,
  • problemy o charakterze krążeniowym np. zakrzepica żył głębokich, uszkodzenia naczyń krwionośnych, zatorowość płucna,
  • blizna pooperacyjna na skórze, która może wpłynąć na ograniczenie mobilności i elastyczności struktur stawowych,
  • współtowarzyszące uszkodzenie innych elementów stawu kolanowego
  • niepożądane reakcje alergiczne organizmu na części tworzące endoprotezę lub składniki środka znieczulającego.

Rodzaje endoprotez stawu kolanowego

Mnogość przypadków w jakich ma zastosowanie endoproteza kolana wymaga dużej różnorodności w zakresie zaopatrzenia pacjentów. Obecnie wyróżnia się trzy podstawowe kryteria podziału implantów:

1. Zakres zmian patologicznych/wymiany stawu:

  • Endoproteza całkowita (totalna) – wymiana całej powierzchni stawowej kości udowej, piszczelowej i rzepki
  • Endoproteza częściowa (jednoprzedziałowa) – wymiana najmocniej uszkodzonej powierzchni stawowej po jednej ze stron stawu kolanowego

2. Sposób mocowania protezy:

  • Endoproteza bezcementowa – mocowanie bezpośrednio w kości
  • Endoproteza cementowa – mocowanie pośrednio w kości za pomocą cementu kostnego
  • Endoproteza hybrydowa – jeden z elementów mocowany jest bezpośrednio w kości, a drugi przy wykorzystaniu cementu kostnego

3. Stopień wiązania elementu piszczelowo-udowego:

  • Implanty niezwiązane
  • Implanty półzwiązane
  • Implanty zawiasowe

Endoproteza kolana – wskazania do zabiegu

W jakich sytuacjach należy zdecydować się na endoprotezoplastykę stawu kolanowego? Przede wszystkim, gdy dotychczasowe leczenie zachowawcze nie przynosi pożądanych efektów, a proces zwyrodnieniowy ulega postępowi i powoduje dalsze szkody dla organizmu. Przed wszczepieniem endoprotezy warto w pierwszej kolejności pomyśleć o zabiegu artroskopowym. Jest to zabieg, który w niezbyt obciążający sposób może doprowadzić do naprawy uszkodzonych chrząstek stawowych lub łąkotek kolana. W bardziej zaawansowanych przypadkach, gdy ból i ograniczenie ruchomości upośledzają codzienne funkcjonowanie pacjenta, decyzja o chirurgicznej wymianie nieprawidłowo działających struktur i zastąpienie ich nowymi elementami stanowi niejednokrotnie najlepsze wyjście dla pacjenta i jedyny sposób na przywrócenie pełnej funkcjonalności.

Rehabilitacja po endoprotezoplastyce stawu kolanowego

Po wszczepieniu endoprotezy w staw kolanowy rozpoczyna się proces rehabilitacji. Początkowo jest to fizjoterapia ambulatoryjna, która jest realizowana przy użyciu automatycznych szyn CPM i ćwiczeń biernych. Proste aktywności pozwalają na wstępne przygotowanie operowanego stawu kolanowego na dalszą rehabilitację. Zdaniem specjalistów taka rehabilitacja trwa średnio około 3 miesięce do uzyskania pełnego i wyjściowego poziomu sprawności.

Wczesna rehabilitacja pooperacyjna jest ukierunkowana na odbudowę siły mięśniowej i mobilności struktur, które są bezpośrednio związane z funkcjonalnością kolana. Ćwiczenia w początkowym etapie należy ukierunkować na mięśnie dwu- i czworogłowego uda, które powinny być realizowane w pozycjach odciążających operowany staw (np. leżenie i siedzenie). W kolejnym etapie terapeuci rozpoczynają z pacjentem pierwsze treningi chodu wraz z wchodzeniem i schodzeniem po schodach. Często zaleca się wprowadzenie ćwiczeń sensomotorycznych czy dodatkowych technik terapeutycznych (np. suche igłowanie), które wspomagają odbudowę czucia powierzchownego i głębokiego obszaru zabiegowego, a co za tym idzie szybszą odnowę prawidłowej funkcji nerwowo-mięśniowej.

Z biegiem czasu fizjoterapeuci zaczynają zwiększać poziom trudności i złożoności realizowanych ćwiczeń. Ćwiczenia mogą być stopniowo wykonywane w pozycjach stojących (pozwalając na równoczesny trening obciążenia operowanego stawu kolanowego). Trening chodu zostaje z czasem uzupełniony o jazdę na rowerku stacjonarnym. Przez cały proces rehabilitacji należy zapobiegać przed rozwojem niepożądanych powikłań, zwłaszcza obrzęku i silnych dolegliwości bólowych.

Jeśli powyższy problem dotyczy także Ciebie, skontaktuj się z nami telefonicznie pod numerem 12 342 81 80 bądź wyślij e-maila na adres info@openmedical.pl. Centrum rehabilitacji i terapii Open Medical tworzą wysoko wyspecjalizowani lekarze, którzy nie tylko posiadają ogromną wiedzę i lata doświadczenia, a także dbają o ciepłą atmosferę. Dołącz do grona zadowolonych pacjentów Open Medical i zacznij żyć pełnią życia!

Jak oceniasz ten artykuł?

Kliknij gwiazdkę, aby dodać ocenę!

Średnia ocena 4.3 / 5. Liczba głosów: 427

Brak głosów do tej pory! Bądź pierwszym, który oceni ten artykuł.

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Śledź nas w mediach społecznościowych!