Rehabilitacja w nietrzymaniu moczu (inkontynencji)

Umów wizytę 12 342 81 80

Spis treści:


Rehabilitacja w nietrzymaniu moczu – co to jest inkontynencja?

By Open Medical,
4.6
(22)

Nietrzymanie moczu stanowi ogromny problem dla znaczącej części kobiecej populacji. Warto zawczasu dowiedzieć się, na czym polega jego istota, a także, w jaki sposób należy sobie z nim radzić. W niniejszym tekście przybliżamy tematykę inkontynencji oraz metod jej zwalczania.

1. Nietrzymanie moczu – co to jest i na czym polega?

Problem nietrzymania moczu, nazywanego fachowo inkontynencją, choć często postrzegany jest jako jeden z objawów, to w praktyce jest samodzielną jednostką chorobową. To jeden z najczęstszych problemów zdrowotnych wśród kobiet, który może rozwijać się bez względu na aktualny wiek, dietę, rodzaj wykonywanej pracy czy poziom aktywności seksualnej. Najprostszym i zarazem najbardziej obrazowym wytłumaczeniem jest określenie inkontynencji, jako bezwiednego i mimowolnego oddawania moczu podyktowanego przez konkretną przyczynę. W zależności od czynnika przyczyniającego się do niemożności utrzymania zamkniętego pęcherza wyróżnia się:

  • naglące nietrzymanie moczu
  • wysiłkowe nietrzymanie moczu
  • odruchowe nietrzymanie moczu
  • nietrzymanie moczu uwarunkowane przepełnieniem
  • mieszane nietrzymanie moczu

2. Charakterystyka inkontynencji

Każdy z przedstawionych rodzajów nietrzymania moczu charakteryzuje się odmiennym mechanizmem jego mimowolnego odpływu. Znajomość podłoża stwierdzonego problemu pozwala terapeutom na zaplanowanie odpowiedniego postępowania, pozwalając nie tylko na zaoszczędzenie czasu i nerwów pacjenta, ale i jego szybszy powrót do pełnej funkcjonalności. Warto więc poświęcić chwilę na dokładne poznanie poszczególnych postaci inkontynencji.

Najczęściej stwierdzaną formą nietrzymania moczu jest typ wysiłkowy. W jego przypadku mimowolny odpływ moczu następuje na drodze nadmiernego podwyższenia ciśnienia śródbrzusznego, co może być efektem niektórych czynności jak np. głębokiego oddechu, kaszlu, kichania, śmiechu czy prób podniesienia cięższego przedmiotu. Główną przyczyną jest zazwyczaj niewydolność aparatu podtrzymujaco-nośnego narządy miednicy małej. To z kolei powoduje obniżenie lub wypadanie pochwy, co skutkuje zaburzeniem mechanizmu zamykania pęcherza moczowego. Interwał mikcyjny (przerwa między kolejnym oddawaniem moczu) wynosi około 3 godzin. Warto mieć jednak na uwadze, że wysiłkowe nietrzymanie moczu może być również efektem innych czynników tj. nadmiernej aktywności fizycznej, długotrwałych zaparć, nadmiernego stresu bądź przewlekłych stanów zapalnych w obrębie dróg oddechowych, które skutkują uciążliwym i nawracającym kaszlem.

Druga forma, naglące nietrzymanie moczu, polega na mimowolnym odpływie moczu przy równoczesnym braku jakiegokolwiek naruszenia struktury aparatu podtrzymująco-nośnego. Wówczas interwał mikcyjny trwa około 60 minut. Specjaliści wskazują, że nagląca inkontynencja może występować w dwóch postaciach:

  • czuciowej – będącej następstwem ostrych infekcji w obrębie dróg moczowych czy kamicy nerkowej
  • motorycznej – pojawiającą się jako następstwo choroby Parkinsona, udarów mózgu bądź zatruć (np. chemikaliami, lekami czy długotrwałego picia alkoholu)

Dość nietypową formą inkontynencji jest odruchowe nietrzymanie moczu. Ten przypadek jest zwykle efektem pełnego przerwania rdzenia kręgowego, zwykle na poziomie wyższym niż drugi segment odcinka krzyżowego (S2). Kolejna postać, czyli nietrzymanie moczu z powodu przepełnienia, jest z kolei następstwem nadmiernego przepełnienia pęcherza lub jego nieregularnego opróżniania. Stan ten jest często odnotowywany u pacjentów z różnego rodzaju neuropatiami, które powodują zaburzenie funkcjonalności pęcherza.

3. Rehabilitacja w nietrzymaniu moczu

Pomimo że nietrzymanie moczu jest niezwykle uciążliwym i wstydliwym problemem, to istnieje skuteczny sposób na rozprawienie się z nim. Fundamentem odpowiedniej fizjoterapii jest trening mięśni dna miednicy (tzw. mięśni Kegla). Pacjentki uczą się ich świadomego zaangażowania, co jest realizowane poprzez systematyczne wykonywanie skurczów w ciągu dnia.

Chorzy początkowo wykonują około 50 skurczów dziennie, a z biegiem czasu ich liczba powinna zwiększyć się do nawet 300 na dobę. Czas trwania skurczu waha się zwykle od 3 do 5 sekund. Systematyczny trening tej grupy mięśniowej pozwala na znaczącą poprawę interwału mikcji, a sama metoda jest wykorzystywana w głównej mierze podczas wysiłkowej i naglącej inkontynencji. Trening mięśni Kegla należy uzupełnić o metodę biofeedbacku (tzw. biologiczne sprzężenie zwrotne), umożliwiającą obrazowanie pacjentowi sygnałów odbieranych przez wykorzystaną sondę dopochwową. Dzięki temu łatwiej zrozumieć pracę tej grupy mięśniowej, a także ocenić wielkość postępów wypracowanych podczas terapii. Biofeedback to także jedna z możliwych do wykorzystania metod diagnostycznych.

Dobre wyniki w rehabilitacji odnotowuje fizykoterapia, a dokładniej rzecz biorąc zabiegi elektrostymulacji. Stymulacja prądem zmiennym może odbywać się od bezpośredniego drażnienia nerwów sromowych i gałęzi łechtaczkowych, a skończywszy na oddziaływaniu na nerwy krzyżowe oraz korzenie nerwowe kręgosłupa czy kończyn górnych. Wykorzystane impulsy odznaczają się zróżnicowanym kształtem, czasem trwania i długości przerw. Dzięki stymulacji nerwowo-mięśniowej dochodzi do stopniowego odbudowania utraconych wzorców motorycznych oraz rozrostu mięśni poprzez zwiększenie ich siły i wielkości napięcia pojedynczego skurczu. Uzupełnieniem dla całości może być magnetostymulacja o niskiej częstotliwości. Pole magnetyczne pozwala na aktywizację zaburzonej funkcjonalności nerwów, złagodzenie dolegliwości bólowych i stanu zapalnego, a także poprawę przepływu krwi przez naczynia krwionośne. Dzięki temu organizm zyskuje dodatkowe wsparcie podczas pracy nad przywróceniem prawidłowego działania pęcherza moczowego.

Niemniej jednak, bez ówczesnego sprawdzenia możliwości pacjenta nie zaleca się proponować gotowych rozwiązań, dotyczących ilości i czasu napinania mięśni. W pierwszej kolejności należy przeprowadzić badania, a następnie, na podstawie wyników, zaproponować plan pracy nad dnem miednicy.

Jeśli powyższy problem dotyczy także Ciebie, skontaktuj się z nami telefonicznie pod numerem 12 342 81 80 bądź wyślij e-maila na adres info@openmedical.pl. Centrum rehabilitacji i terapii Open Medical tworzą wysoko wyspecjalizowani lekarze, którzy nie tylko posiadają ogromną wiedzę i lata doświadczenia, a także dbają o ciepłą atmosferę. Dołącz do grona zadowolonych pacjentów Open Medical i zacznij żyć pełnią życia!

Jak oceniasz ten artykuł?

Kliknij gwiazdkę, aby dodać ocenę!

Średnia ocena 4.6 / 5. Liczba głosów: 22

Brak głosów do tej pory! Bądź pierwszym, który oceni ten artykuł.

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Śledź nas w mediach społecznościowych!